ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ : ΕΛΑ ΡΕ ΓΕΙΤΟΝΑKΙ !!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Όλη μέρα, όλη νύχτα τρέχεις, ασχολείσαι, διορθώνεις, εκτιμάς… κάποια σοβαρά, κάποια ρουτίνες, κάποια ακόμα σκέτες σαχλαμάρες.
Ξημερώματα σέρνεις τα πόδια σου στα ΤΕΠ, κάτι η γαστρεντερίτιδα που μέρες τώρα σε έχει τσακίσει, κάτι η νύστα… βάρυνες. Βλέπεις τυχαία τον γείτονα στα χέρια συναδέλφου, και χαιρετάς – ρωτάς, μια φιλική κουβέντα να σε κρατήσει, ένα χτύπημα στην πλάτη να σου δώσει ανθρώπινη υπόσταση ξανά.
Δεκαπέντε λεπτά μετά… δέκα άνθρωποι κι εσύ μαζί πολεμάτε σανλυσσασμένα σκυλιά πάνω από το γειτονάκι! Defib, αδρεναλινη, μαλαξεις, έλα ρε Γειτονακι, βαλε μπρος, μαλαξεις, αδρεναλινη, defib, ελα ρε Γειτονακι!!!!! Παρακαλας (τον Θεο; το κάρμα; την πουτανα την τύχη; ο,τι θες διαλεγεις!!) απο μέσα σου και ιδρώνεις… ΕΛΑ ΡΕ ΓΕΙΤΟΝΝΑΑΑΑΚΚΙΙΙΙ!!!!!

Μια ώρα μετα… ισοηλεκτρικη. Σοκαρισμενοι. Δεν το πιστευεις… κι ομως! Βγαίνοντας έξω πέφτεις πάνω στους συντετριμμενους συγγενεις, τα βλεμματα τους σαν σπασμενες τζαμαριες να μαρτυρουν μια βομβα που μολις εσκασε.

Κλεινεσαι στο γραφειο και αποτελειωνεις μια εκτιμηση, μιση ρουτινα – μιση περιττη, που εκκρεμουσε απο πριν… βουρκωνεις, πρεπει να συνεχισεις. Σηκωνεσαι, συμμαζευεσαι και δινεις το χαρτακι με ηρεμια ψευτικη. Δεν μιλα κανεις… συνεννοηση με νευματα…

Κλινικη, εχεις εκκρεμοτητες που κεφαλώσανε, εχεις δουλειες πολλες να κανεις… Τριζεις τα δοντια να συγκρατηθεις, gotta hold it in! gotta hold it in!!! Adrenaline rush: αναιτια υβριστικη – φραστικη επιθεση ασχετου συνοδου για ασχετο με εσενα θεμα!

Επιτέλους στο αμάξι, μόνος, στο δρομο για το σπίτι, με τα βλέφαρα σαν βαρια βελούδινη αυλαία να σιγοκατεβαίνουν σε ενα έργο τραγικο. Στο φαναρι ξεσπας σε κλαμματα… Οι περαστικοι χαζευουν εναν μαλλια μουσατο με scrubs μεσα στο σκονισμενο κουβαδακι στο κακο του το χαλι… αλλα δεν σε νοιαζει πια!

Μεθαυριο εφημερευεις παλι. Δυο και ογδοντα καθε ωρα απο μηνες να χρωστανε. Σφιξου, μεθαυριο θα ειναι μονο αγνωστοι! Θυμασαι το ειρωνικο χαμογελο του μεθυσμενου συνοδου ωρες πισω αρκετες που ειπε στους νοσηλευτες “σας πληρωνουμε και καθεστε!”. Και ξαφνικα ουρλιαζεις, μονος μεσα στο αμαξι, σταματημενος σε ενα κοκκινο:
ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΡΕ, ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ!!!!!!!!!!!!