Ένα ακόμη “χτύπημα” για την ιατρική κοινότητα της Πάτρας – “Έφυγε” στα 52 της η παιδοψυχίατρος Αγγελική Κατριβάνου

Σοκ στην επιστημονική κοινότητα προκάλεσε ο θάνατος της επίκουρης Καθηγήτριας Παιδοψυχιατρικής, Αγγελικής Κατριβάνου, σε ηλικία 52 ετών.

H 52χρονη υπηρετούσε στην Παιδοψυχιατρική Μονάδα Ψυχιατρικής Κλινικής Πανεπιστημίου Πατρών. Υπήρξε μια εξαίρετη επιστήμονας και ένας πολύ γλυκός άνθρωπος, με αγάπη στα παιδιά, όπως αναφέρουν φίλοι και συνάδελφοί της. 

Εχασε πριν από λίγο τη γενναία μάχη που έδινε με σοβαρή ασθένειά της και το άκουσμα του θανάτου του προκάλεσε συγκίνηση στην ιατρική κοινότητα του Πανεπιστημίου Πατρών, στο ΠΓΝΠ «Παναγία η Βοήθεια» όπου υπηρετούσε αλλά και στην τοπική κοινωνία.

 

Μερικά από τα μηνύματα για τον θάνατο της 52χρονης:

“Μόλις πληροφορήθηκα τον θάνατο μιας εξαιρετικής γυναίκας, μάνας και επιστήμονα. Έφυγε από την ζωή η Ιατρός Αγγελίνα Κατριβάνου. Καλό παράδεισο. Έδωσε μια άνιση μάχη και νικήθηκε. Να είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει.. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια της”¨, έγραψε η Ροδία Κ. Καραμπελιά.

Αγγελινική Νικολοπούλου: Πρόσφερε πολλά μέσω της επιστήμης της!!! Ο Θεός να την αναπαύσει

Αθηνά Χρυσανθοπούλου: ΚΑΤΡΙΒΑΝΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΉ!! αγαπημένη συμφοιτητρια και φίλη!!! ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ! Εύχομαι ο Θεός να δίνει δύναμη και κουράγιο στις κόρες και στο σύζυγο!

 

In memoriam

H Αγγελική υπήρξε πάντα μια εξαιρετική συνάδελφος και καλή φίλη. Ήταν πάντα πρόθυμη να συνδράμει στην αντιμετώπιση ψυχιατρικών περιστατικών όταν ζητούσαμε τη συμβουλή της. Παρά την ασθένειά της παρέμεινε πάντα πρόθυμη να ασχοληθεί ενώ ταυτόχρονα έδινε με σθένος και αξιοπρέπεια το δικό της άνισο αγώνα.
Θα θυμάμαι πάντα τα λόγια της από τη τελευταία κουβέντα που είχαμε για κάποιο περιστατικό. Έδωσε τις συμβουλές της, και τις κατευθύνσεις και στο τέλος μου ζήτησε συγγνώμη (!) που δεν μπορούσε να ασχοληθεί η ίδια αλλά “έκανε υποτροπή η νόσος Κώστα μου και έχει κάνει μεταστάσεις και αρχίζω αύριο πάλι θεραπείες“… Κάτι θα ψέλλισα μάλλον γιατί η απάντηση της ήταν η αναμενόμενη από την Αγγελική που θα θυμάμαι πάντα: “Εντάξει όμως τόσες μάχες έχω δώσει και θα τη δώσω κι αυτή…“.
Δυστυχώς την έχασε αυτή τη φορά αλλά το χαμόγελό της και η ανθρωπιά της θα ζει όσο υπάρχουν αυτοί που τη γνώρισαν.

Κώστας Γιαννάκενας