Στην «εντατική» η δημόσια υγεία
Σε ό,τι αφορά στην Υγεία, μια επίσκεψη σε ένα δημόσιο νοσοκομείο εν ώρα εφημερίας αρκεί για να διαπιστωθεί ότι στην πραγματικότητα, το σύστημα λειτουργεί σε κατάσταση διαρκούς «εμφράγματος»
Το νεοφιλελεύθερο ιδεολόγημα της κυβέρνησης, «δημόσιο δεν είναι απαραίτητα κρατικό», με το οποίο ιδεολογικοποιεί την πολιτική ιδιωτικοποίησης των πάντων, επιχειρείται να εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα σε ιδιαίτερα ευαίσθητους τομείς, όπως αυτοί της Παιδείας και της Υγείας.
Το αποτέλεσμα είναι, η κατάσταση και στους δύο τομείς να βαίνει επιδεινούμενη. Σε ό,τι αφορά στην Υγεία, μια επίσκεψη σε ένα δημόσιο νοσοκομείο εν ώρα εφημερίας αρκεί για να διαπιστωθεί ότι στην πραγματικότητα, το σύστημα λειτουργεί σε κατάσταση διαρκούς «εμφράγματος».
Λένε, ότι η αναγνώριση ενός προβλήματος είναι η μισή λύση του. Ο «διάβολος» βρίσκεται συνήθως στο περιεχόμενο αυτής της «λύσης». Η κυβέρνηση, με «θατσερική» προσήλωση στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγαλοεπιχειρηματιών του χώρου, ξεκινά ολοκληρωτική επίθεση στο δημόσιο χαρακτήρα του συστήματος υγείας, επικαλούμενη, ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, πραγματικά προβλήματα, τα οποία όμως, αφενός τα δημιούργησε το ίδιο το κράτος, αφετέρου θα διογκωθούν από τις «λύσεις» που προτείνει.
Προσπαθώντας να καταλάβουμε πώς εξελίσσεται αυτή η επίθεση και τι θα σημάνει για την κοινωνία και το προσωπικό του δημόσιου συστήματος υγείας, απευθυνθήκαμε στον Πάνο Παπανικολάου, Διευθυντή της Νευροχειρουργικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας, γενικού γραμματέα της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) και μέλος του ΔΣ της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας – Πειραιά (ΕΙΝΑΠ) και στον Δημήτρη Βαρνάβα, Διευθυντή Οφθαλμολογικού στο νοσοκομείο Χαλκιδικής και μέλος του ΔΣ του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου.
«Παγωμένες» προσλήψεις…
Αρχή πάντων ο άνθρωπος. Ή… η έλλειψή του. Ο Δ. Βαρνάβας λέει ότι «είχε τεθεί ένα πλαίσιο από την προηγούμενη κυβέρνηση που περιλάμβανε προσλήψεις γιατρών και λοιπού προσωπικού, νοσηλευτικού κατά κύριο λόγο». «Είχαν προκηρυχθεί 940 θέσεις γιατρών, οι οποίες κατανεμήθηκαν στα νοσοκομεία, με εγκεκριμένη χρηματοδότηση και θα ξεκινούσε η διαδικασία υποβολής υποψηφιοτήτων μέσα στον Ιούλιο. Το σημαντικό είναι ότι επρόκειτο για μόνιμες θέσεις. Αυτές οι 940 θέσεις γιατρών πάγωσαν λόγω των εκλογών αλλά μέχρι σήμερα, επτά μήνες μετά, παραμένουν παγωμένες. Μάλιστα, ο υπουργός Εσωτερικών, κ. Θεοδωρικάκος, σε συνάντηση που είχε με την ΑΔΕΔΥ την προηγούμενη εβδομάδα, μίλησε για 700 θέσεις. Δηλαδή απευθείας “χάθηκαν” 240 θέσεις από αυτές που ήταν έτοιμες να προχωρήσουν σε προκήρυξη. Ο υπουργός Υγείας διαρκώς ισχυρίζεται ότι θα προχωρήσει αυτή η προκήρυξη, χωρίς όμως να διευκρινίζει εάν θα προχωρήσει με τις 940 θέσεις ή… με 40, έτσι όπως πάει το πράγμα, αλλά ούτε και το πότε».
Επιπλέον, «είχαμε μια δεύτερη παρτίδα 415 μόνιμων θέσεων, οι οποίες αφορούσαν τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών». «Αμέσως μετά τις εκλογές, το κομμάτι των προσλήψεων – διότι γι’ αυτές τις θέσεις είχαν ήδη ολοκληρωθεί οι διαδικασίες – που αφορούσε τα ΤΕΠ της πρώτης και δεύτερης υγειονομικής περιφέρειας, Αθήνα, Πειραιάς και Νησιά, το πάγωσε ο υφυπουργός Υγείας, Κοντοζαμάνης, ισχυριζόμενος ότι είχαν συμβεί λάθη και ατασθαλίες στη διαδικασία. Τελικά πάγωσαν κι αυτές και μόλις τώρα άρχισαν να δημοσιεύονται, δίχως ποτέ να μας εξηγηθεί ποτέ ποια ήταν τα λάθη και ποιες ήταν οι ατασθαλίες. Προφανώς ήταν πρόσχημα όλο αυτό. Τώρα αναγκάστηκαν να το ξεπαγώσουν, διότι θέλουν να λειτουργήσουν τα ΤΕΠ αφού το Χειμώνα αυξάνεται πολύ η κίνηση στις εφημερίες των νοσοκομείων».
…Με επικίνδυνες συνέπειες
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; «Το τελευταίο διάστημα έχουμε ορισμένα πολύ ανησυχητικά φαινόμενα τα οποία οφείλονται στα συσσωρευμένα προβλήματα που εκδηλώνονται με εκρηκτικό τρόπο» εξηγεί ο Π. Παπανικολάου. «Γιατί παρατείνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα μια κατάσταση υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης των δημόσιων μονάδων υγείας. Αυτό κλιμακώθηκε και με τις τελευταίες συνταξιοδοτήσεις προσωπικού που είχαμε τον Δεκέμβριο του 2019. Όταν έχουμε συνταξιοδοτήσεις και αποχωρήσεις για διάφορους λόγους ιατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού από τα νοσοκομεία, τα κέντρα υγείας και το ΕΚΑΒ, που δεν αντικαθίσταται, είναι λογικό να εκδηλωθούν εκρηκτικά οι ελλείψεις.
»Γι’ αυτό ακριβώς έχουμε αυτές τις μέρες ακόμη και την αναστολή λειτουργίας ολόκληρων νοσοκομείων ή νοσοκομειακών τμημάτων. Οι γιατροί και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο Αγία Όλγα για παράδειγμα διαμαρτύρονται επειδή οι αναισθησιολόγοι είναι πλέον λιγότεροι από το 50% των οργανικών θέσεων, δηλαδή αντί για 11 είναι μόνο έξι, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εξυπηρετηθεί η λίστα αναμονής ασθενών για χειρουργικές επεμβάσεις στο νοσοκομείο.
»Μια δραματική επίσημα έκκληση από τους επιστημονικούς υπευθύνους του Παιδοψυχιατρικού Τμήματος του νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης όπου πρακτικά λένε ότι άμεσα υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να ανασταλεί η λειτουργία του τμήματος λόγω έλλειψης προσωπικού.
»Το Νοσοκομείο Καλαμάτας έχει πρόβλημα στη λειτουργία των χειρουργείων.
»Είχαμε για μερικές μέρες αναστολή της λειτουργίας της Παιδιατρικής Κλινικής Καλλιθέας η οποία υπάγεται στην αρμοδιότητα του Παίδων Αγλαΐα Κυριακού, όπου το υπουργείο υποτίθεται ότι βρήκε κάποια λύση αλλά περιμένουμε να δούμε αν θα είναι μόνιμη ή προσωρινή».
Να προσθέσουμε εδώ και την καταγγελία της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου (ΕΛΟΚ), για καθυστερήσεις και ακυρώσεις χημειοθεραπειών καθώς και για ασθενείς και γιατρούς «σε απόγνωση» λόγω «τεχνητών ελλείψεων» φαρμάκων στα φαρμακεία
«Υπάρχουν μεγάλα προβλήματα ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα και σε άλλα νοσοκομεία της χώρας» συνεχίζει ο Π. Παπανικολάου, «αλλά και στο ΕΚΑΒ όπου, μετά τις τελευταίες συνταξιοδοτήσεις και με τα προβλήματα στη συντήρηση του στόλου των ασθενοφόρων, έχουμε μεγάλη αύξηση του χρόνου ανταπόκρισης, τόσο στις κλήσεις στον τόπο του συμβάντος, όσο και στις διακομιδές ασθενών από νοσοκομείο σε νοσοκομείο.
»Λόγω αυτών των ελλείψεων υπάρχει ένας καταναγκασμός προς το προσωπικό των νοσοκομείων, κυρίως το ιατρικό, να αναλαμβάνει δραστηριότητες τις οποίες θα έπρεπε να εκτελεί κανονικά το προσωπικό του ΕΚΑΒ. Κυρίως όσον αφορά στις διακομιδές, Κάτι εξαιρετικά προβληματικό, διότι η διακομιδή για παράδειγμα βαρέως πάσχοντος είναι μια πολύ εξειδικευμένη υγειονομική πράξη που κανονικά, για την ασφάλεια του ασθενούς, πρέπει να γίνεται με το κατάλληλο και εξειδικευμένο προσωπικό».
Η κατάσταση «σαφέστατα θα χειροτερεύσει» εκτιμά ο Δ. Βαρνάβας. «Διότι στο τέλος κάθε χρονιάς βγαίνει ένας μεγάλος αριθμός γιατρών στη σύνταξη και δεν αναπληρώνεται. Εάν δηλαδή η κυβέρνηση δεν προχωρήσει σε αυτές τις 940 προσλήψεις απευθείας μέσα στο 2020 θα έχουμε ένα κενό περίπου 600 θέσεων από συνταξιοδοτήσεις οι οποίες δεν θα αναπληρωθούν. Και το συνολικό κενό που έχει υπολογιστεί από μας όλα αυτά τα χρόνια ώστε το σύστημα υγείας να μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά είναι γύρω στους 5.500 γιατρούς. Αυτό κενό διευρύνεται διαρκώς όσο δεν γίνονται προσλήψεις. Τα τελευταία χρόνια είχαμε τους περιοριστικούς κανόνες στο δημόσιο από τους δανειστές. Από τον Αύγουστο του 2018 είχαμε άρση αυτών των κανόνων και μπήκε η διαδικασία του ένας προς έναν στις προσλήψεις. Αλλά ούτε κι αυτή φαίνεται να προχωράει».
Εφημερίες εξόντωσης
Οι νοσοκομειακοί γιατροί είναι ανάστατοι από τους σχεδιασμούς τις κυβέρνησης και για τις εφημερίες. «Αυτή τη στιγμή στην Αττική τα νοσοκομεία εφημερεύουν ανά τέσσερις μέρες, με πολλά προβλήματα βέβαια, ιδιαίτερα όταν έχουμε τις επιδημίες γρίπης, ιώσεων κλπ. που δέχονται τεράστιο φόρτο» σημειώνει ο Δ. Βαρνάβας. «Το υπουργείο Υγείας συγκρότησε μια επιτροπή η οποία θα έδινε κάποιες προτάσεις προς το υπουργείο. Η επιτροπή αυτή αποτελείται από γιατρούς οι οποίοι είναι παντελώς άγνωστοι στα θεσμικά όργανα. Πρόσωπα τα οποία μέχρι σήμερα δεν είχαν καμία παρουσία, καμία εμπλοκή στα κοινά εμφανίστηκαν σε μία επιτροπή του υπουργείο, η οποία θα κάνει αλλαγές στο εφημεριακό σύστημα. Οι σύλλογοί μας δεν εκπροσωπούνται σε αυτήν την επιτροπή. Δεν κλήθηκαν ούτε η ΕΙΝΑΠ, που εκπροσωπεί τους γιατρούς του Λεκανοπεδίου, ούτε η Ομοσπονδία των νοσοκομειακών γιατρών. Άγνωστο πώς συστάθηκε αυτή η επιτροπή και πώς επιλέχθηκαν αυτά τα πρόσωπα. Το επιλήψιμο είναι ότι δεν πρόκειται για ανθρώπους που αποδεδειγμένα έχουν γνώση και εμπλοκή στο γενικότερο σύστημα εφημέρευσης».
Οι διαρροές περί τριήμερου κύκλου εφημεριών στο όνομα της «αποφόρτισης» προκάλεσε αντιδράσεις, με την ΕΙΝΑΠ να δηλώνει ότι με αυτό το μέτρο «θα αυξηθεί στο έπακρο η υπερεργασία και η υπερεφημέρευση του ήδη υπηρετούντος ανεπαρκέστατου αριθμητικά προσωπικού».
«Η εφημερία θα καταρρεύσει και οι γιατροί θα εξοντωθούν» μας λέει ο Δ. Βαρνάβας. «Αυτό που θα δημιουργηθεί θα είναι ένα τεράστιο χάος στα νοσοκομεία. Η λύση δεν βρίσκεται σε μοντέλα επί χαρτού για να αναδιαρθρώσεις το σύστημα εφημεριών. Χρειάζονται προσλήψεις προσωπικού, όχι μόνο ιατρικού αλλά και νοσηλευτικούς. Τα ΤΕΠ χρειάζονται εκτός από γιατρούς, και νοσηλευτές και διοικητικούς υπαλλήλους, προσωπικό καθαριότητας. Οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας αυτή τη στιγμή έχουν πάνω από 100 κρεβάτια κλειστά και αυτές τις μέρες έχει ήδη δημιουργηθεί ουρά αναμονής 50 περιστατικών, μόνο στο Λεκανοπέδιο, που είναι διασωληνωμένα, ενώ θα έπρεπε να νοσηλεύονται στη ΜΕΘ».
«Ταυτόχρονα με το βασικό πρόβλημα που είναι οι ελλείψεις προσωπικού και υποδομών υπάρχουν και συγκεκριμένα προβλήματα διάταξης των εφημερευόντων τμημάτων και νοσοκομείων στο Λεκανοπέδιο τα οποία σχετίζονται με την κάλυψη του πληθυσμού από συγκεκριμένες ειδικότητες που είναι προβληματική» σημειώνει ο Π. Παπανικολάου. «Τα προβλήματα αυτά τα επισημαίνουμε από το 2016, όταν ως ΕΙΝΑΠ ζητήσαμε από την πολιτική ηγεσία να γίνει μια μικτή επιτροπή από εκπροσώπους δικούς μας και του υπουργείου, έτσι ώστε να κατατεθούν προτάσεις για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Η προηγούμενη πολιτική ηγεσία, ενώ είχε δεσμευθεί ότι θα το κάνει, δεν το έκανε ποτέ. Η σημερινή ηγεσία επίσης δεσμεύτηκε ότι θα το κάνει από τον Οκτώβριο του 2019 όμως και αυτή δεν το έκανε ποτέ. Αντί γι’ αυτό, όρισε μια επιτροπή αποκλειστικά δικής της επιλογής και αρχίζει και κάνει διαρροές οι οποίες είναι σε τελείως λάθος κατεύθυνση. Η μία αλλαγή είναι από μία εφημερία κάθε τέσσερις μέρες, σε μία κάθε τρεις μέρες. Αυτό θα οδηγήσει σε περαιτέρω εξόντωση του προσωπικού που είναι ήδη ελλιπές και ήδη υπερεργάζεται. Επίσης, αν τώρα έχουμε πλημμύρα ράντσων, τότε τα ράντσα θα γίνουν τριώροφα.
»Η δεύτερη διαρροή είναι ακόμη πιο καταστροφική. Θα εφημερεύουν κάθε μέρα τέσσερα έως πέντε τμήματα επειγόντων περιστατικών σε όλο το Λεκανοπέδιο, άσχετα αν το νοσοκομείο που τα φιλοξενεί εφημερεύει ή όχι. Και αν εφημερεύει άλλο νοσοκομείο, τότε, αν κριθεί ότι κάποιο περιστατικό χρειάζεται εισαγωγή για νοσηλεία, θα διακομίζεται σε άλλο νοσοκομείο με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ. Πρόκειται για αναμάσημα ανάλογου σχεδίου επί υπουργίας Λοβέρδου. Αν μπει σε εφαρμογή θα χρειαζόμαστε σε καθημερινή βάση δύο χιλιάδες ασθενοφόρα από τη στιγμή που τώρα στο Λεκανοπέδιο λειτουργούν καμιά πενηνταριά. Πρόκειται για ακραίους πειραματισμούς επικίνδυνους για τους ασθενείς».
Στον «πάγο» και η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας
Μεγάλη ανάσα στην εφημεριακή ασφυξία θα έδινε η δημιουργία επαρκούς συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας που αποφόρτιζε τα νοσοκομεία από ελαφρύτερα περιστατικά, τα οποία, όπως σημειώνει ο Δ. Βαρνάβας, αγγίζουν το 50% τις μέρες των εφημεριών. «Όταν στο νοσοκομείο συρρέει το σοβαρό περιστατικό και το ελαφρύτερο περιστατικό, αυτό που προκαλείται είναι η απίστευτη ταλαιπωρία του ελαφρού περιστατικού και κίνδυνος να χάσεις το βαρύ περιστατικό. Άρα θα πρέπει να αναπτύξεις μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Είχε ξεκινήσει το σχέδιο για Τοπικές Ομάδες Υγείας, σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα οργανωμένο σύστημα, δομημένο, αποκεντρωμένο στις γειτονιές, το οποίο θα παρείχε δωρεάν περίθαλψη στους πολίτες, με το σύστημα του οικογενειακού γιατρού και τις ομάδες υγείας. Από τις 250 ΤΟΜΥ που έπρεπε να φτιαχτούν μέχρι το 2020, η προηγούμενη κυβέρνηση, λόγω των δυσκολιών που αντιμετώπισε, έστησε 115. Η νέα κυβέρνηση δεν τόλμησε, παρά το ότι το ισχυριζόταν προεκλογικά, να τις διαλύσει, διότι θεωρούσε ότι ως μοντέλο πρωτοβάθμιας φροντίδα υγείας ήταν “λανθασμένο”. Δεν τις πειράζουν όμως, ούτε βέβαια τις αναπτύσσουν, διότι καταλαβαίνουν ότι θα έχουν σφοδρές αντιδράσεις από τον ΠΟΥ, ο οποίος ήταν ο τεχνικός σύμβουλος σε όλη την διαδικασία, και από την ΕΕ η οποία χρηματοδότησε ένα μέρος αυτού του εγχειρήματος. Επομένως, εάν το ανατρέψουν, θα πρέπει να επιστρέψουν χρήματα στην ΕΕ. Οπότε επέλεξαν την πάγια μέθοδο “το παγώνουμε, δεν κάνουμε τίποτα και βλέπουμε”. Αν συνέχιζαν να αναπτύσσουν το σύστημα αυτό, προφανώς τόσο θα αποφορτίζονταν τα νοσοκομεία στις εφημερίες».
Υγειονομκές business as usual
Και κάπου εδώ εμφανίζονται ως «μάγοι» οι ιδιώτες και οι περίφημες Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Ο Δ. Βαρνάβας εξηγεί το στόχο της προωθούμενης κυβερνητικής πολιτικής με ένα παράδειγμα. Ένας μαγνητικός τομογράφος κάνει απόσβεση του κόστους του μέσα σε δύο χρόνια. Από εκεί και πέρα δημιουργεί κέρδη για τον ιδιοκτήτη του, ιδιώτη ή δημόσιο. Μέσω των ΣΔΙΤ λοιπόν, το κράτος κάνει δώρο στους μεγάλους ομίλους εξασφαλισμένη πελατεία για όλο το βίο λειτουργίας του τομογράφου. Και βέβαια, σε αυτόν τον σχεδιασμό «δεν θα ενταχθεί αν ο μικρός ακτινολόγος που έχει ένα εργαστήριο στη γειτονιά. Θα μπει η μεγάλη αλυσίδα».
«Το κόλπο εδώ και δεκαετίες για να συντηρείται ένα μεγάλο μέρος ιδιωτών επιχειρηματιών περίθαλψης είναι η κρατικοδίαιτη χρηματοδότησή τους, η οποία γίνεται δημιουργώντας το κράτος επίτηδες κενά στη δημόσια περίθαλψη, για να παρουσιάζει μετά ως μοναδική λύση την κάλυψη από συμβεβλημένους ιδιώτες» μας λέει ο Π. Παπανικολάου. «Αυτό έχει γίνει εδώ και δεκαετίες με την καρδιοχειρουργική περίθαλψη. Λέει το κράτος: “Δεν αναπτύσσω καρδιοχειρουργικά τμήματα στα δημόσια νοσοκομεία άρα πάμε αναγκαστικά σε συμβάσεις με τις μεγάλες ιδιωτικές κλινικές”. Αυτά τα μεγάλα μαγαζιά στήθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν ιστορικά, κατά ένα μεγάλο μέρος, με κρατικό και κοινωνικοασφαλιστικό χρήμα, μέσω συμβάσεων με τα ασφαλιστικά ταμεία. Το ίδιο έχει γίνει και με ιδιωτικές διαγνωστικές αλυσίδες».
«Τώρα η κυβέρνηση προσπαθεί να κλιμακώσει αυτήν αντίληψη» συμπληρώνει, εγκαλώντας και την προηγούμενη κυβέρνηση ότι κινήθηκε στο ίδιο πολιτικό πλαίσιο. Ωστόσο, ο Π. Παπανικολάου σημειώνει, πως «υπάρχει μια φημολογία το τελευταίο διάστημα ότι υπάρχουν συγκεκριμένα συμφέροντα συγκεκριμένων επιχειρηματιών, που πιέζουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη να κάνει βήματα σε αυτήν την κατεύθυνση τώρα. Για παράδειγμα, συγκεκριμένοι ιδιοκτήτες γνωστών διαγνωστικών αλυσίδων, οι οποίοι ξέρουμε ότι από το 2011 – 2012 ορέγονται το εργαστηριακό κομμάτι των νοσοκομείων το οποίο αφορά τα αιματολογικά και βιοχημικά εργαστήρια. Είναι πολύ εύκολο να περνάει το πρωί το φορτηγάκι, να μαζεύει τα δείγματα αίματος, να στέλνει τις απαντήσεις online και να πληρώνεται με τα λεφτά του ΕΟΠΥΥ. Και υπάρχει μια συγκεκριμένη φημολογία, ότι θα οδηγηθούν, λόγω υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης, σε κλείσιμο αιματολογικά και βιοχημικά εργαστήρια μεγάλων νοσοκομείων για να εξυπηρετηθεί τέτοιου τύπου ΣΔΙΤ».
Ο γγ της ΟΕΝΓΕ λέει ότι από το Φθινόπωρο του 2018 υπάρχει συγκεκριμένο νομικό καθεστώς που αφορά στο σύστημα DRG (σσ. Σύστημα Διαγνωστικά Ομοιογενών Ομάδων) τα πρώην κλειστά ενοποιημένα νοσηλεία. «Είναι σύστημα κωδικοποίησης για την κοστολόγηση και χρέωση των ιατρικών πράξεων. Όχι των φαρμάκων και υλικών που ανέκαθεν χρεώνονται λογιστικά στον ασφαλιστικό φορέα του ασθενή. Αλλά τιμολογεί την ιατρική εργασία. Προκύπτει λοιπόν ένα ερώτημα: Από τη στιγμή που οι γιατροί του ΕΣΥ είμαστε δημόσιοι λειτουργοί και μισθοδοτούμαστε από τον κρατικό προϋπολογισμό, τότε τι νόημα έχει η κοστολόγηση της ιατρικής εργασίας;».
Η απάντηση βρίσκεται σε αυτό που εννοεί σήμερα η κυβέρνηση μέσω του λεγόμενου «επιτελικού κράτους» και της «αξιολόγησης». Αλλά όταν η κυβέρνηση μιλάει για αξιολόγηση «δεν εννοούν σε σχέση με την ποιότητα της παρεχόμενης περίθαλψης. Δηλαδή πόσες ζωές σώθηκαν. Εννοούν χρηματοοικονομικού τύπου αξιολόγηση και πιέζουν πάρα πολύ για άμεση εφαρμογή αυτού του συστήματος. Η δικαιολογία είναι ότι τάχα αυτό το κάνουν για να αναγκάσουν τον ΕΟΠΥΥ να δίνει λεφτά στα νοσοκομεία. Αυτό είναι μια τεράστια μπαρούφα. Διότι το 2017, για τρίτη φορά από το 2012, με νομοθετική ρύθμιση, διαγράφηκαν τα συσσωρευμένα χρέη του ΕΟΠΥΥ προς τα δημόσια νοσοκομεία για νοσηλεία ασφαλισμένων, που αφορούσαν τα έτη 2015, 2016, 2017. Το ποσό που διαγράφηκε ανερχόταν σε 3,5 δις ευρώ. Στις αρχές του 2017 δεν είχε εφαρμοστεί ακόμη το DRG. Εάν είχαν εφαρμοστεί το χρέος θα ήταν υπερπολλαπλάσιο. Αφού λοιπόν ο ΕΟΠΥΥ δεν έχει να πληρώσει 3,4 δις, θα είχε να πληρώσει τα 10; Άρα, η μοναδική εξήγηση είναι ότι προετοιμάζεται επέλαση των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών. Προετοιμάζεται κατάργηση του κοινωνικοασφαλιστικού χαρακτήρα της ασφάλισης και θα σπρωχτεί ο κόσμος στην ιδιωτική ασφάλιση. Όμως ο καπιταλισμός απαιτεί ενιαίους κανόνες. Προϋπόθεση λοιπόν για να γίνει αυτό – όπως γίνεται και στην Αμερική – είναι να υπάρχει ένα συγκεκριμένο πλαίσιο χρηματοοικονομικών όρων για να συναλλάσσεται με τους παρόχους υγείας η ιδιωτική ασφαλιστική αγορά».
Το επικίνδυνο «παιχνίδι» με τις ασφαλιστικές
Οι ασφαλιστικές εταιρίες, λέει ο Δ. Βαρνάβας, επιδιώκουν να δημιουργήσουν συμπράξεις με δημόσια νοσοκομεία ώστε να πάρουν έναν αριθμό κλινών και να νοσηλεύουν δικούς τους ασφαλισμένους, με δικούς τους όρους περίθαλψης. Αυτό επιχειρήθηκε και το 2001 και τότε «απαντήσαμε ότι εμείς δεν πρόκειται να αντιμετωπίζουμε με διαφορετικό τρόπο τους νοσηλευόμενους των “χρυσών” θαλάμων και τους νοσηλευόμενους στους υπόλοιπους». Οι ασφαλιστικές «προσπάθησαν να κάνουν συμφωνίες μεγάλης κλίμακας με ιδιωτικές κλινικές αλλά αυτές αρνήθηκαν, διότι δεν τις συμφέρει. Οπότε τώρα απευθύνονται στα δημόσια νοσοκομεία και βρίσκεται σε εξέλιξη μια μεγάλη προπαγάνδα».
«Είναι θέμα ισότητας των πολιτών» υπογραμμίζει ο Δ. Βαρνάβας. «Μέσα σε μια δημόσια δομή δεν μπορούν να υπάρχουν δύο τρόποι εξυπηρέτησης. Τους είπαμε το πολύ απλό. Έστω ότι φτιάξατε τέτοιους θαλάμους στο Αττικό που βουλιάζει διαρκώς. Είναι δυνατόν κάποιος να νοσηλεύεται σε μονόκλινο θάλαμο με όλες τις πολυτέλειες και έξω στο διάδρομο να είναι παραταγμένα σαράντα ράντσα;».
Το σχέδιο αυτό επανέρχεται σήμερα ευνοημένο από την κυβέρνηση της ΝΔ. Μάλιστα, όπως σημειώνει ο συνομιλητής μας, εκείνοι που το προωθούν, αρχίζουν να «προτείνουν» και θεσμικού περιεχομένου ρυθμίσεις, σε ό,τι αφορά στο νομικό καθεστώς των δημόσιων νοσοκομείων. Έτσι θέλουν τα νοσοκομεία από Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου να γίνουν Ιδιωτικού Δικαίου. «Μόνον έτσι οι ασφαλιστικές εταιρίες μπορούν να παίξουν άνετα το παιχνίδι τους: Ασφαλιστικές εταιρίες και ιδιωτικοί όμιλοι στην Υγεία, αφήνουμε ταυτόχρονα “παγωμένη” την κατάσταση σε προσλήψεις και υποδομές, οπότε ο κόσμος θα συσσωρευτεί στα νοσοκομεία, είτε θα σπεύσουν, όποιος μπορεί, στις ασφαλιστικές. Ήδη διαφημίζουν ότι “επίκειται” τέτοια δυνατότητα, “ελάτε τώρα που τα συμβόλαιο είναι φθηνά”»…
Στην «εντατική» η δημόσια υγεία
Στην «εντατική» η δημόσια υγεία
Το νεοφιλελεύθερο ιδεολόγημα της κυβέρνησης, «δημόσιο δεν είναι απαραίτητα κρατικό», με το οποίο ιδεολογικοποιεί την πολιτική ιδιωτικοποίησης των πάντων, επιχειρείται να εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα σε ιδιαίτερα ευαίσθητους τομείς, όπως αυτοί της Παιδείας και της Υγείας. Το αποτέλεσμα είναι, η κατάσταση και στους δύο τομείς να βαίνει επιδεινούμενη.