Λιπώδες ήπαρ: Η επέμβαση που μπορεί να αναστρέψει την πορεία της νόσου

 

Ισχυρό προβάδισμα στη λύση του χειρουργείου για την αντιμετώπιση της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος δίνει νέα μελέτη.

Τα νέα επιστημονικά ευρήματα θέτουν στο μικροσκόπιο τρεις διαφορετικές μεθόδους διαχείρισης της νόσου -παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής, φαρμακευτική αγωγή και χειρουργική επέμβαση- αναδεικνύοντας ότι η βαριατρική χειρουργική αποδεικνύεται σημαντικά πιο αποτελεσματική από κάθε άλλη θεραπευτική μέθοδο.

Η σχετική μελέτη δημοσιεύεται στο The Lancet.

Ερευνητές από το King’s College του Λονδίνου και το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ρώμης πραγματοποίησαν στην Ιταλία μια πολυκεντρική τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή, συγκρίνοντας την αποτελεσματικότητα της βαριατρικής και μεταβολικής χειρουργικής έναντι των αλλαγών στον τρόπο ζωής και της καλύτερης τρέχουσας ιατρικής φροντίδας σε 288 ασθενείς.

Οι προ και μετεγχειρητικές βιοψίες ήπατος έδειξαν ότι η χειρουργική επέμβαση ήταν πιο αποτελεσματική σε ό,τι αφορά στην πλήρη αναστροφή της φλεγμονής και της κυτταρικής βλάβης στο ήπαρ, δύο συμπτωμάτων που αποτελούν τα βασικά της νόσου, ενώ η ηπατική ίνωση δεν έδειχνε να έχει επιδεινωθεί εκ νέου ένα χρόνο μετά τη χειρουργική επέμβαση.

Επιπλέον, η πιθανότητα να επιτευχθεί αναστροφή της μη αλκοολικής στεατοηπατίτιδας ήταν 3-5 φορές μεγαλύτερη για τους ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε βαριατρική χειρουργική, συγκριτικά με εκείνους που είχαν λάβει ιατρική φροντίδα.

Η χειρουργική επέμβαση έδειξε επίσης να είναι πιο αποτελεσματική στη βελτίωση τουλάχιστον ενός σταδίου ηπατικής ίνωσης. Σε σύγκριση με τη συμβατική ιατρική θεραπεία, η χειρουργική επέμβαση έδειξε, επίσης, να έχει καλύτερα συνολικά οφέλη για την υγεία.

Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος (NAFLD) αποτελεί την πιο κοινή αιτία χρόνιας ηπατικής νόσου, επηρεάζοντας παγκοσμίως το 55% των ατόμων με διαβήτη τύπου 2 και το 75% των ατόμων με παχυσαρκία.

Η μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα (NASH) είναι η προοδευτική μορφή της νόσου και χαρακτηρίζεται από βλάβη και φλεγμονή των ηπατικών κυττάρων, που προκαλούν ηπατική ίνωση (ουλή του ιστού). Αυξάνει επίσης τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και τη συνολική θνησιμότητα σε ασθενείς με παχυσαρκία ή διαβήτη τύπου 2. Αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, μπορεί να οδηγήσει σε ηπατική ανεπάρκεια και καρκίνο του ήπατος, ενώ αποτελεί μία από τις κύριες αιτίες μεταμόσχευσης ήπατος στον δυτικό κόσμο.

Οι ερευνητές λένε ότι η ικανότητα της χειρουργικής επέμβασης να ελέγχει ή ακόμη και να βελτιώνει την ίνωση έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς η ίνωση είναι ο κύριος προγνωστικός παράγοντας ηπατικών επιπλοκών και κακών καρδιαγγειακών εκβάσεων και θανάτου σε ασθενείς με τη νόσο.

Η καθηγήτρια Geltrude Mingrone, πρώτη συντάκτις της έκθεσης, Καθηγήτρια Ιατρικής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ρώμης και Καθηγήτρια Διαβήτη και Διατροφής στο King’s College του Λονδίνου, δήλωσε:

«Τα αποτελέσματα της μελέτης μας υποστηρίζουν τη βαριατρική χειρουργική ως λύση στην αντιμετώπιση της μη αλκοολικής στεατοηπατίτιδας, μιας νόσου για την οποία δεν υφίστανται μέχρι σήμερα αποτελεσματικές θεραπείες».

Από την πλευρά του, ο καθηγητής Francesco Rubino, συνεργάτης στην έρευνα, πρόεδρος της Βαριατρικής και Μεταβολικής Χειρουργικής στο King’s College του Λονδίνου και σύμβουλος χειρουργός στο King’s College Hospital, δήλωσε:

«Η νόσος ισοδυναμεί με σημαντικό κίνδυνο επιπλοκών και θνησιμότητας σε άτομα με σοβαρή παχυσαρκία και τύπο 2 διαβήτη. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης παρέχουν σημαντικά στοιχεία, ώστε η βαριατρική χειρουργική να πρωταγωνιστήσει ως θεραπευτική μέθοδος σε αυτούς τους ασθενείς».

 

ΠΗΓΗ: ygeiamou.gr

---