Αγγελική Παναγιωτάτου, η πρώτη Ελληνίδα γιατρός.
Η Αγγελική Παναγιωτάτου από την Κεφαλονιά, η πρώτη Ελληνίδα γιατρός και η δεύτερη γυναίκα φοιτήτρια ολόκληρου του Παν. Αθηνών, εισήχθη το 1893 μαζί με την αδελφή της που όμως αρρώστησε και πέθανε νωρίς. Όχι μόνο τελείωσε με Άριστα το πτυχίο της αλλά πήγε και στην Γερμανία να ειδικευτεί στην Μικροβιολογία. Οι καθηγητές της εμπιστεύονται τη θέση της υφηγήτριας στην Ιατρική Σχολή Αθηνών. Όμως στην πρώτη της παράδοση, όπως αναφέρει ο Γρηγ. Ξενόπουλος: “Όταν ανήλθεν επί της έδρας δια να διδάξει, εσείσθη το καταπέτασμα του ναού του Ασκληπιού. Οι φοιτητές μαγκουροφόροι και μουστακαλήδες ωρύοντο από τα θρανία “ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ, ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ” της εφώναζον και μολονότι είχε δικαίως αναγνωρισθεί η επιστημονική της αξία εκρίθη ως ακατάλληλος και επαύθη.”
Με σημερινούς όρους υπέστη bullying, τι να κάνει μάζεψε τα μπογαλάκια της και έφυγε για την Αίγυπτο, διορίστηκε καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου και ασχολήθηκε με την χολέρα, πανώλη, τύφο κλπ. Για το έργο της τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος του Νείλου. Έγραψε και ποιήματα με το ψευδώνυμο Αγγέλ Ναγιώ και το 1934 ίδρυσε το πρώτο ελληνικό φιλολογικό σαλόνι στην Αλεξάνδρεια, το οποίο λειτούργησε μέχρι το θάνατό της το 1954. Στην έπαυλη της μετά θάνατον στεγάστηκε το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών.
Έξι χρόνια νωρίτερα, το 1887, η Ελένη Παντελίδου βιάστηκε να αυτοκτονήσει γιατί δεν έγινε δεκτή ως γυναίκα στην Ιατρική Σχολή, αφήνοντας ένα σημείωμα : “Ο θάνατός μου, ας ακουστεί ως κραυγή σε κείνους οίτινες θεωρούν τη γυναίκα ως δούλη».
