Η ηγεσία της ΟΕΝΓΕ οφείλει να σκεφθεί τις συνέπειες πριν καλέσει τους γιατρούς του ΕΣΥ σε… “μαζική ανυπακοή” για το νέο ωράριο εργασίας!
Από Βασίλη Βενιζέλο
Ιδιαιτέρως προβληματική είναι η σκέψη, εάν είναι, βεβαίως, μόνον σκέψη, της ηγεσίας της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ), όπως την μετέφερε την περασμένη Τετάρτη σε συνέντευξη Τύπου η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αφροδίτη Ρέτζιου, σύμφωνα με την οποίαν η ΟΕΝΓΕ θα καλέσει τους γιατρούς του ΕΣΥ όλης της χώρας σε “μαζική ανυπακοή” έναντι του νέου νόμου για το ωράριο εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών.
Είναι ιδιαίτερα προβληματική η έκκληση για “μαζική ανυπακοή” των γιατρών του ΕΣΥ, καθώς:
- – Δεν είναι σαφές έναντι τίνος θα εκδηλώνεται αυτή η “μαζική ανυπακοή”,
- – Για να λειτουργήσει η “μαζική ανυπακοή” θα πρέπει να είναι πραγματικά… μαζική ανυπακοή, καθώς οι γιατροί του ΕΣΥ εργάζονται ως συλλογικότητα και όχι απομονωμένοι από το ευρύτερο εργασιακό και νοσηλευτικό περιβάλλον των ιδρυμάτων.
- – Δεν είναι έτοιμη η ΟΕΝΓΕ να αντιμετωπίσει τα πρακτικά αποτελέσματα μίας ενδεχόμενης, πραγματικής μαζικής ανυπακοής εκ μέρους των γιατρών του ΕΣΥ της χώρας μας
Εκείνο το οποίο καθίσταται σαφές είναι ότι η ηγεσία της ΟΕΝΓΕ κάνει λόγο για… “μαζική ανυπακοή”, επειδή, προφανώς, δεν έχει σκεφθεί ακόμη με ποιον τελεσφόρο τρόπο θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα στην εφαρμογή του νέου ωραρίου εργασίας για τους γιατρούς του ΕΣΥ της χώρας μας, χωρίς, ταυτόχρονα, να προκαλεί προβλήματα τόσο στην εύρυθμη λειτουργία των νοσοκομείων του ΕΣΥ όσο και στη νοσηλεία των ασθενών.
Φοβούμαστε ότι η ηγεσία της ΟΕΝΓΕ θα έπρεπε να ξανασκεφθεί τα περί… “μαζικής ανυπακοής” για τους γιατρούς του ΕΣΥ της χώρας μας, καθώς φαίνεται ότι δεν θα πρόκειται, στην καλύτερη των περιπτώσεων, για πραγματικά μαζική ανυπακοή και, έτσι, κινδυνεύει η ΟΕΝΓΕ να πάρει γιατρούς του ΕΣΥ “στο λαιμό της”, καθώς η ατομική πια ανυπακοή γιατρών του ΕΣΥ της χώρας μας θα συγκρούεται με την… κανονική εργασία και προσφορά των υπολοίπων γιατρών του ΕΣΥ της χώρας μας, με αποτέλεσμα οι κλινικές των νοσοκομείων του ΕΣΥ να χωριστούν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, σε αντιμαχόμενα στρατόπεδα, ό,τι χειρότερο, δηλαδή, και για τους γιατρούς και για τους ασθενείς και για το ΕΣΥ και για τη χώρα μας…
